- służąca
- shërbyese
Słownik Polsko-Albański. 2007.
służąca
Look at other dictionaries:
służąca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż odm. jak przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta pełniąca funkcję służącego; gosposia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Za młodu była służącą u państwa w mieście. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pas — I m IV, D. a, Ms. passie; lm M. y 1. «długi, wąski kawałek skóry, tkaniny itp. noszony na ubraniu (zwykle w talii)» Pas skórzany, plastikowy. Ściskać się pasem. Pas do spodni, do płaszcza (od spodni, od płaszcza). Zapiąć, poprawić pas. Spiąć… … Słownik języka polskiego
broń — ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni 1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż» Broń myśliwska, sportowa, wojskowa. Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna. Broń ręczna,… … Słownik języka polskiego
drzewce — n I; lm D. drzewc 1. «drewniany drążek będący trzonem, np. sztandaru, kosy, dzidy; drewniana część niektórych przedmiotów, służąca do umocowania, obsadzania innych ich części» Drzewce sztandaru, strzelby. Topór osadzony na krótkim drzewcu. 2.… … Słownik języka polskiego
kluczka — ż III, CMs. kluczkaczce; lm D. kluczkaczek 1. «rodzaj węzła, pętla ze sznura lub rzemienia zaciskająca się, służąca do przywiązywania, wiązania czegoś» 2. gw. «żerdź mająca na końcu odnogę lub zakończona hakiem, służąca do wyciągania wiadra ze… … Słownik języka polskiego
knaga — ż III, CMs. knadze; lm D. knag 1. żegl. «drewniana lub metalowa część osprzętu jachtu w kształcie rogów, przyśrubowana do pokładu lub masztu, służąca do umocowywania (obkładania) lin olinowania ruchomego» 2. żegl. «listwa przybita wzdłuż burty… … Słownik języka polskiego
kotwica — ż II, DCMs. kotwicacy; lm D. kotwicaic 1. «stalowa konstrukcja z trzonem i ramionami (zakończonymi łapami), która rzucona ze statku (na linie lub łańcuchu), zagłębia się w dno i utrzymuje statek w jednym miejscu» Kotwica główna, głębinowa,… … Słownik języka polskiego
łyżka — ż III, CMs. łyżkażce; lm D. łyżkażek 1. «narzędzie do nabierania, czerpania pokarmów, zwłaszcza płynnych» Łyżka stołowa, deserowa. Łyżka cukru, kartofli. Nabierać coś, czegoś na łyżkę. ∆ Łyżka cedzakowa, durszlakowa «łyżka z dziurkami służąca do… … Słownik języka polskiego
mleko — n II, N. mlekokiem, blm 1. «biała, nieprzezroczysta wydzielina gruczołów mlecznych samic ssaków stanowiąca pokarm dla nowo urodzonego potomstwa; wydzielina samic bydła domowego, zwłaszcza krów, służąca jako jeden z głównych środków odżywczych… … Słownik języka polskiego
paleta — ż IV, CMs. paletaecie; lm D. paletaet 1. «płytka drewniana, porcelanowa itp., zwykle owalna, z otworem na duży palec, służąca artyście malarzowi do rozrabiania i mieszania na niej farb podczas malowania» Rozrabiać farby na palecie. przen. «dobór… … Słownik języka polskiego
piórko — n II, N. piórkokiem; lm D. piórkorek 1. zdr. od pióro a) w zn. 1: Szare, pstre, kolorowe, błyszczące, mieniące się piórka. Piórka wróbla, sikorki. Kurczęta stroszyły piórka. Kapelusz z zielonym piórkiem. Boa z łabędzich piórek. ◊ … Słownik języka polskiego
